RZEŹBY

"Łódzkim Tryptyku Symfonicznym" to wieczny koncert miejski rozgrywający się w wyjątkowej przestrzeni, nieopodal Opery Łódź / Teatru Wielkiego W Łodzi.

Dyrygent Skrzypek i Baletnica to rzeźby cyklu dzieł przestrzennych o charakterze figuratywnej abstrakcji, stworzonych dzięki współpracy OFFICE-R Sp. z o.o. oraz Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi.

Ażurowa kompozycja charakterem nawiązuje do historii konstruktywistycznej awangardy Łodzi oraz jej industrialnych tradycji. Stworzenie rzeźb adekwatnych do miejsca i przestrzeni w której się znajduje było bowiem jednym z filarów współpracy.

Twórcami "Łódzkiego Tryptyku Symfonicznego" są Jarosław Borek oraz Michał Matysiak z łódzkiej ASP.

Celem sztuki abstrakcyjnej jest pobudzenie wyobraźni odbiorcy, jak pisał Strzemiński: odejście od "biernego patrzenia dla postrzegania umysłem", otworzenia się na zrozumienie.

Rzeźba to sztuka trzech wymiarów a odbieramy ją zazwyczaj w ciszy - kontemplujemy.

Po spotkaniu z dziełem które nas inspiruje, pobudza naszą wyobraźnię lub zwyczajnie zapada w pamięć w naszej głowie pozostaje cisza - dźwięk przeszłości, przerwa pomiędzy tym co było a tym co ma dopiero nadejść, w muzyce - pauza.

Nasz umysł zainspirowany tym spotkaniem popada w stan skupienia z którego w przyszłości zapewne narodzi się w nim coś nowego - pomysł, idea która z kolei będzie początkiem działania.

A zatem sztuka abstrakcyjna ale też sztuka w ogóle jest paliwem dla naszego umysłu i naszej duszy a obcowanie z nią przyczynia się do naszego rozwoju i pozwala zainicjować twórczą stronę naszej natury. Cisza kojarzy się również z echem przeszłości.

Przeszłości miejsca i historii sztuki tego miejsca. Cisza w muzyce ma również fundamentalne znaczenie. Jest naturalną równowagą dźwięku.

Poza tym kontemplacja muzyki jest równoważna z kontemplacją ciszy.